آنژیوم گیلاسی چیست؟
دوشنبه 30 بهمن 1402
خال‌های قرمز یا آنژیوم گیلاسی (cherry angioma) یکی از شکایت‌های شایع بیماران درمانگاه پوست است که به‌ویژه با افزایش تعداد آن‌ها در سنین بالاتر منجر به نگرانی‌هایی در افراد جامعه می‌شود. این ضایعات شایع‌ترین نوع ضایعات اکتسابی عروقی‌اند که به صورت برجستگی‌های گنبدی یا پایه‌دار قرمز روشنِ چند میلی‌متری در طیّ دوران بزرگسالی به‌ویژه روی تنه، باسن و اندام‌ها ایجاد میشوند. شروع ضایعات معمولاً از دهۀ سوم عمر است، سپس تعدادشان افزایش می‌یابد. بیش از هفتاد درصد افراد بالای شصت سال یک یا تعداد بیشتری از این نوع ضایعات را دارند، ولی میزان شیوع دقیق آن مشخّص نیست و در کودکان هم دیده می‌شود. این ضایعات در حقیقت مویرگ‌های گشاد شده یا وریدهای کوچک متّسع در قسمت درم سطحی‌اند که گاهی در اثر سایش یا لباس پوشیدن دچار التهاب میشوند. تشخیص آن‌ها کلینیکی است و گاهی در تشخیص افتراقی با سایر ضایعات پوستی ازجمله گزش حشره، سارکوم کاپوسی،گرانولوم پیوژنیک و آنژیوکراتوم قرار می‌گیرند.
آنژیوم‌های گیلاسی ضایعات کاملاً خوش‌خیمی هستند و تنها زمانی که دچار عوارضی ازجمله التهاب، خونریزی و... میشوند، برای بیمار مشکل‌ساز میشوند. همچنین تعدادی از بیماران به دلایل زیبایی یا نگرانی در مورد بدخیمی‌های زمینه‌ای خواستار درمان این نوع ضایعات هستند. آنژیوم‌های گیلاسی خودبه‌خود بهبود نمي‌يابند و تعداد و سايز آن‌ها با افزايش سن معمولاً افزايش مي‌يابد.
این ضایعات به دلیل اختلالاتی در آنژیوژنز (رگ‌سازی) ایجاد میشوند. بعضي از موادّ شیمیایی تولید شده در بدن عواملي نظير ويروس هرپس تيپ 8، تماس با گاز خردل در جانبازان شیمیایی، سركوب ايمني در زمینۀ مصرف داروی سیکلوسپورین، مواجهه با محیط‌هایی با دمای بالا، بارداری، افزایش سطح هورمون پرولاکتین، بدخیمی‌های زمینه‌ای و تماس با محلول 2-بوتوکسی اتانول و برمید در بروز اشكال متعدّد و ناگهانی آنژیوم گیلاسی مقصّر شناخته شده‌اند. در بیماران دیابتی نیز تعداد و اندازۀ ضایعات افزایش می‌یابد و در ضمن از نقش ژنتیک نیز در این خصوص نباید غافل شد. با این حال علّت دقیق ایجاد آن‌ها هنوز نامشخّص است و پژوهش‌های دقیقی در این زمینه صورت نگرفته است.
خال‌های قرمز یا آنژیوم گیلاسی (cherry angioma) یکی از شکایت‌های شایع بیماران درمانگاه پوست است که به‌ویژه با افزایش تعداد آن‌ها در سنین بالاتر منجر به نگرانی‌هایی در افراد جامعه می‌شود. این ضایعات شایع‌ترین نوع ضایعات اکتسابی عروقی‌اند که به صورت برجستگی‌های گنبدی یا پایه‌دار قرمز روشنِ چند میلی‌متری در طیّ دوران بزرگسالی به‌ویژه روی تنه، باسن و اندام‌ها ایجاد میشوند.
در صورت شناسایی بهتر علل ایجاد این نوع از ضایعات شايد بتوان از افزايش تعداد آن‌ها كه گاهي از نظر زيبايي براي بيماران مشكل و نگران‌كننده مي‌شود، پيشگيري کرد. ازجمله روش‌های درمانی برای این ضایعات می‌توان به تراش ضایعه، کوتر، لیزر عروقی PDL و اسکلروتراپی اشاره کرد، ولی مهم‌ترین موضوع اطمینان‌بخشی به بیماران به‌ویژه در انواع تکامل تدریجی و محدود آن‌هاست.
