چه زمانی بارداری پُرخطر میشود؟
سه شنبه 12 دی 1402
بارداري زماني پُرخطر محسوب ميشود كه پزشك احتمال وقوع عارضهاي را تشخيص دهد كه آن عارضه مادر، كودك يا هر دوي آنان را تحت تأثير قرار دهد. در چنين مواقعي لازم است که مادر و جنين تحت مراقبتهاي پزشكي قرار بگيرند تا در صورت بروز هر مشكلي سريعاً تحت درمان قرار گيرند. اصطلاح حاملگي پُرخطر به مادران بارداري اطلاق ميشود كه برخي از شرايط خطرساز را دارا هستند و نياز به مراقبتهاي ويژۀ دوران بارداري و پس از زايمان دارند.
مواردي كه مادر در گروه حاملگيهاي پُرخطر قرار ميگيرد:
- مادر مبتلا به ديابت
- مادر مبتلا به فشار خون
- مادر مبتلا به سرطان
- سابقۀ زايمان زودرس يا ديابت بارداري
- بيماري كليوي، صرع، اعتياد به موادّ مخدّر و الكل، سابقۀ شخصي يا خانوادگي، تولّد نوزادي با نقص ژنتيك، عفونتهايHIV يا هپاتيت در مادر، سابقۀ سه سقط جنين.
اين مادران در خطر مشكلاتي مثل رشد آهستۀ جنين، زايمان زودرس، مسموميت حاملگي و مشكلات جفتي قرار دارند. البته اكثر مادران پُرخطر به دليل مراقبتهاي مستمر نوزاد خود را سلامت به دنيا آوردهاند.
واژۀ پُرخطر ممكن است ترسناك به نظر برسد، امّا اين اصطلاح فقط نامي است برای آنکه پزشكان مطمئن باشند شما مراقبتهاي ويژۀ بارداري را دريافت ميكنيد. مادران پُرخطر بايد دفعات بيشتري به پزشك مراجعه کنند و احتمالاً نياز به آزمايش و سونوگرافيهاي بيشتري در دوران بارداري دارند و اين موضوع به پزشك معالج كمك ميكند كه در صورت بروز هر مشكلي بهسرعت آن را تشخيص دهد و اقدامات لازم را به عمل آورد.
در صورت تشخيص حاملگي پُرخطر موارد زیر توصیه میشود:
- تعداد دفعات بیشتر ويزيت در بارداري
- كنترل دقيق فشار خون و در صورت لزوم آزمايش ادرار از نظر پروتئين برای تشخيص زودرس پرهاكلامپسي يا عفونت ادراري
- سونوگرافي بيشتر از نظر بررسي رشد جنين
- در صورت ديابت آزمايشهای مرتّب قند خون
همچنين توصيه ميشود كه در موارد حاملگيهاي پُرخطر بيمار به بيمارستانهايي مراجعه كند كه بخش مراقبتهاي ويژه دارند.