ممکن است مادران باردار در مورد رابطه جنسی در دوران بارداری سوالات زیادی داشته باشند و با تغییراتی در روابط زناشویی خود مواجه شوند.
تمایل جنسی خانم باردار در مراحل مختلف حاملگی تغییر می کند. درسه ماهه اول بارداری که معمولاً با تهوع، احساس خستگی، خونریزی یا لکه بینی، (به دلیل احتمال سقط ) همرا ه است زن باردار تمایل چندانی به این امر ندارد.
در برخی ازمردان به دلیل احساس ترس ناشی از امکان آسیب به جنین، میل جنسی کاهش می یابد. برای برخی مردان، زن باردار مقدس و روحانی به حساب می آید که امکان نزدیک شدن به او را نمی بیند و همین موضوع بر روابط زناشوئی تأثیر منفی می گذارد.
در مجموع نزدیکی تا قبل ازماه آخر حاملگی بی خطر است به شرط اینکه سابقه سقط، زایمان زودرس، نارسایی دهانه رحم لکه بینی، خونریزی، جفت سرراهی، پارگی زودرس پرد ه های جنینی، انقباض رحم و سایر علائم خطری که توسط پزشک یا ماما تذکر داده می شود وجود نداشته باشد. در ضمن موقعیت قرار گیری بدن زن باردار باید طوری باشد که به شکم فشار وارد نشود.
پزشکان توصیه میکنند با کامل شدن دورۀ بارداری و زمانی که کودک آماده تولد میشود، برای تحریک زایمان از رابطه جنسی استفاده کنید؛ چرا که درون مایع منی مادهای بنام پروستاگلاندین وجود دارد که دهانۀ رحم را شل میکند. همچنین هورمون اوکسی توسین که به وسیلۀ ارگاسم در بدنتان ترشح میشود، میتواند موجب شروع انقباضات رحمی شود.
توصیه های پزشکی
- بهتراست برای جلوگیری از انتقال عفونت و کاهش خطر زایمان زودرس از کاندوم استفاده شود.
- از وضعیت هایی که مرد در رو ( بالا) قرار می گیرد و به شکم زن فشار وارد می شود خودداری شود (خطر پارگی کیسه آب)
- بهترین وضعیت برای نزدیکی، قرار گرفتن زن دررو و یا نزدیکی در حالت پهلو است.
- از دخول و خروج سریع و تند و فشار خودداری شود ( امکان آسیب به دهانه رحم )
- کسانیکه سابقه سقط دارند بهتر است در ماههای اول حاملگی از نزدیکی اجتناب کنند.