فراوانی سرطان پستان مردان در نواحی مختلف دنیا متفاوت است و بیشترین میزان شیوع را کشورهای آفریقایی دارند. در آمریکا در سال 2007 دو هزار و سی مورد سرطان پستان مردان شناسایی شد که 1.1% کلّ موارد سرطان پستان را در هر دو جنس شامل می‌شد. در آن سال 450 مرد از این بیماری در آمریکا فوت شدند.
خطر سرطان پستان مردان با افزایش تماس با استروژن (مشابه سرطان پستان زنان) یا با کاهش آندوژن ارتباط دارد. بیشترین ارتباط سرطان پستان مردان با سندروم کلاین‌فلتر (XXY) است که 14 تا 50 درصد در افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان مردان قرار دارند و 3% کلّ موارد سرطان پستان مردان را به خود اختصاص می‌دهند. مردانی که ناقل ژن BRCA1 و جهش ژن BRCA2هستند نیز در افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان قرار دارند.
موارد زیر به عنوان عوامل خطر ابتلا به سرطان پستان در مردان گزارش شده است:
بیماری مزمن کبدی، سیروز (التهاب شدید کبد)، مصرف مزمن الکل، شيستوزوميازيس، سابقۀ التهاب بیضۀ ناشی از اریون، بیضه‌های نزول‌نیافته، آسیب بیضه و تماس محیطی با هورمون‌های زنانگی. در مقابل ژنیکوماستی (بزرگ شدن خوش‌خیم پستان مردانه در اثر رشد غیرطبیعی غدد پستانی) به‌تنهایی خطر ابتلا به سرطان پستان مردان را افزایش نمی‌دهد.
تظاهرات بالینی سرطان پستان مردان مشابه سرطان پستان زنان است، امّا متوسّط سنّ بروز دیرتر از زنان است (60 سال در مقابل 53 سال). از آنجا که تشخیص سرطان پستان در مردان زیاد مورد توجّه قرار نمی‌گیرد و برای مردان برنامۀ غربالگری ماموگرافی وجود ندارد، اغلب مردان در مراحل پیشرفته‌تری از بیماری نسبت به زنان مراجعه می‌کنند. تمام انواع هیستوپاتولوژیک (بافت آسیب‌شناسی) سرطان پستان در مردان هم رخ می‌دهد و داکتال کارسینوم (سرطان مهاجم مجاری سینه) 70% موارد را شامل میشود، ولی لوبولار کارسینوم (سرطان غدد پستان) در مردان نادر است. بسیاری از موارد سرطان پستان مردان، هورمون مثبت هستند و درصد مثبت بودن هورمونی‌شان نسبت به زنان بیشتر است و مشابه زنان مرحلۀ بیماری عمده‌ترین عامل پیش‌آگهی است. طبق پژوهش‌های انجام‌شده نتیجۀ درمان سرطان پستان مردان در قیاس با سرطان پستان زنان مرحله به مرحله یکسان است و جنس مرد به‌تنهایی اثر منفی بر نتیجۀ درمان ندارد، ولی سرطان پستان مردان سیاه‌پوست نتایج درمانی بدتری نسبت به مردان سفیدپوست دارد.
درمان اولیۀ موضعی تمامی موارد سرطان پستان مردان ماستکتومی کامل (برداشتن کامل پستان) است. در بعضی از مردان در مراحل اولیه می‌توان جرّاحی حفظ پستان را مورد نظر قرار داد، امّا از آنجا که در اغلب موارد توده در ناحیۀ زیر آرئول قرار دارد و مقدار بافت پستانی اغلب مردان ناچیز است، امکان اجرای جرّاحی حفظ پستان مردان ناممکن میشود. در اجرای جرّاحی همان ملاحظاتی که برای جرّاحی غدد لنفاوی در سرطان پستان زنان توصیه میشود، برای سرطان پستان مردان نیز مورد نظر قرار داده میشود و اغلب در شرایطی که درگیری غدد لنفاوی به‌صورت بالینی وجود ندارد، توصیه به بیوپسی غدد لنفاوی پیشاهنگی میشود.
انجام رادیوتراپی پس از انجام ماستکتومی در سرطان پستان مردان به همان اصول سرطان پستان زنان استوار است و اصول انجام آن نیز در سرطان پستان زنان و مردان یکسان است. تاموکسیفن اساس درمان هورمونی سرطان پستان مردان هورمون مثبت است و هنوز پژوهشی که در آن از داروهای هورمونی آروماتاز اینهیبیتور (داروهایی که تبدیل آندروژن به استروژن را مهار می‌کنند) در سرطان پستان مردان استفاده شده باشد، وجود ندارد. سرطان پستان متاستاتیک (گسترش‌یابنده) در مردان نیز مشابه سرطان پستان متاستاتیک زنان درمان میشود.
